Dzień czterysta dwudziesty czwarty, 14 maj 2011. Ukraść czy samemu wymysleć?

"Nie czyń drugiemu co tobie niemiłe"

Kiedy przyjechałam do Buenos Aires zachłysnęłam się jego innością, można było mi wcisnąć jak małpie kit. I tak żyłam ze świadomością że im dalej od obeliska tym rytmy tanga słabną. Mówiono mi:
- Kiedy patrzysz na obelisk z Europy widzisz jego czubek. Kiedy z Antarktydy widzisz jego podstawę, ale nigdy nie widzisz całości i tak właśnie jest z tangiem.
Ale ta świadomość pozwoliła mi zamknąć się w świecie tanga, zamknąć oczy i uszy na pozostały świat, po to by się rozwinąć. Słuchałam swojego przewodnika po świecie tanga.
Argentyńczycy jak sami mówią wszystko mają najlepsze. Zgodzę się że dulce de leche i tango mają najlepsze, ale czy mięso, wino i obelisko?
I tak, któregoś dni odkryłam że obelisko, wygląd parku Palermo „skradziono” Amerykanom.
„Pomnik Waszyngtona (ang. Washington Monument) – biały obelisk znajdujący się w parku National Mall w Waszyngtonie, upamiętniający prezydenturę George'a Washingtona” (Wikipedia). Obelisk w USA został ukończony w 1884r a w Buenos Aires budowla ta stanęła w 1936r. Więc kto jest jej właścicielem i jak się ma do tego tango? Czy tango też skradziono zatem Amerykanom?
Park Palermo, to kopia

Central Park na Manhattanie w Nowym Jorku. Takich miejsc znajdzie się w Buenos Aires sporo. Trudno nazwać to kradzieżami to tylko zapożyczenie pomysłu. W sklepach marketach sprawa wygląda trochę inaczej. Obsługa wieczorami odlewa z butelek pół płynu np. do prania, płukania i "dozupełnia" wodą, czyli rozcieńczone już płyny kupują klienci. I tym samym pracownicy oszczędzają a klienci wydają podwójnie.

I cóż tu więcej powiedzieć? Lepiej przemilczeć sprawę.